Zondag 16 oktober ging RODA 2 op bezoek in Hernen bij UHC. De winnende formatie van een week eerder werd gehandhaafd, de enige wijziging die werd doorgevoerd was langs de zijlijn. LJ nam de vlag over van de ‘Kerl van Winssen’ en leek zich erg thuis te voelen in zijn nieuwe rol. Mocht Thijske in het vervolg vaker afwezig zijn wegens verplichtingen als ‘grootste kerl’, hoeft Hopmans niet lang na te denken over zijn vervanger.
Afijn, over naar het voetbal.
Na regen komt zonneschijn, en na 2 dagen slecht weer stond het zonnetje hoog aan de hemel. Maar zo stralend als deze zondag ochtend was, zo somber leek de wedstrijd voor RODA te gaan verlopen. Nog geen vijf minuten stonden er op de klok toen UHC een hoekschop tot doelpunt promoveerde; 1-0. Even gingen de gedachten terug naar de vorige ontmoeting, waar RODA na 10 minuten al tegen een 3-0 achterstand aan keek. Zo ver kwam het vandaag echter niet. Josje Hoppenreijs kreeg na een minuut of tien een kansje om de ploegen in evenwicht te brengen, maar produceerde slechts een slap rolletje. Een slechte voorzet van Dobbel eindigde nog tegen de lat, maar verder waren de kansen de eerste 20 minuten zeldzaam.
Halverwege de eerste helft liet Bram Grisel zich voor het eerst gelden. Na een goede individuele actie trof hij de keeper en de hoekschop die volgde werd van de lijn gehaald. In de counter had UHC de voorsprong kunnen verdubbelen maar de thuisploeg mikte naast. Na een half uur spelen kwam RODA via Jelle van de Geijn op gelijke hoogte. Hij mikte een vrije trap na een “waardeloze aanloop, die bal kan er nooit in” – G. Hopmans, met wat hulp van een “blunderende keeper, als ik jullie was zou ik hem op zijn flikker geven” – G. Hopmans, zeer fraai in het hoekje; 1-1. Vijf minuten na de gelijkmaker had UHC recht op een strafschop, maar de scheidsrechter beoordeelde de overtreding van Bas Gradussen buiten de 16. Een gelukje dus, maar de leidsman had al wel het een ander recht te zetten. De vrije trap leidde tot niets. Vlak voor rust kreeg Frank Demouge nog een kans zijn ploeg met een voorsprong te laten rusten maar zijn inzet werd gekeerd.
Vlak na rust kreeg UHC een, zoveelste onterechte, vrije trap op een ogenschijnlijk ongevaarlijke positie, net over de middenlijn. Deze werd echter snel genomen en leidde tot een goede mogelijkheid, die door Ivo Piels knap werd gepareerd. Met een klein uurtje in de benen, kwam RODA voor het eerst op voorsprong. Grisel maakte zijn eerste doelpunt sinds zijn rentree, met een harde kopbal; 1-2. Kort daarop verloren de roodzwarten van de Geijn met een liesblessure, en moest het zonder topscorer op zoek naar de beslissende treffer. Die werd niet gevonden, want UHC kwam op gelijke hoogte. Een te korte terugspeelbal van Bram Grisel dwong Piels tot een ingreep, met een penalty tot gevolg. De nemer ervan faalde niet; 2-2.
Een kwartier voor het eindsignaal zette Jop Verploegen zijn ploeg weer op voorsprong. De vaste invaller, het breekijzer, gaf het beslissende tikje nadat Bram Versteeg een voorzet van Marijn Gradussen teruglegde; 2-3. Toen diezelfde Verploegen later werd neergelegd in de zestien, kreeg RODA slechts een vrije trap, die langs het doel verdween. Scheidsrechters zijn ook maar vrijwilligers, en clubs moeten dankbaar zijn dat deze heren er zijn. In het geval van UHC zelfs een beetje extra dankbaar. Hij hielp zijn cluppie al de hele wedstrijd aardig op weg en was in de slotfase zelfs beslissend voor de eindstand. Een bal die al lang en breed uit was getikt door de thuisploeg, mocht door diezelfde ploeg worden genomen. In blessuretijd leidde dit zoveelste cadeautje van de leidsman tot de gelijkmaker; 3-3. Tijd om hier iets aan te doen was er niet meer, en dus werden de punten gedeeld.
Ondanks dat RODA werd bestolen van 2 punten, mag de ploeg tevreden terugkijken op het vertoonde spel. Er werd goed gespeeld, en voor volgende week is het elftal beloond met prestatieverlof. De volgende wedstrijd is in op 28 oktober, op de eigen Boshof tegen SVHA. Aftrap 11:00.
