Merkwaardig, bijzonder, wonderbaarlijk, historisch. Zomaar een greep uit de termen die de afgelopen voetbalweek samenvatten. Eerst was er het wonder van FC Barcelona, dat onder leiding van scheidsrechter Deniz Aytekin een 4-0 nederlaag tegen Paris Saint Germain wegpoetste. Een dag later was er Ajax trainer Peter Bosz, die sterspeler Hakim Ziyech passeerde voor het Europa league duel met FC Kopenhagen. Eveneens opvallend, al bleek later dat dit verzoek door Hakim zelf was ingediend. Maar voor de meest noemenswaardige feiten hoeven we niet buiten de landsgrenzen te zoeken.
Zaterdagavond was daar Arnold Kruiswijk, die zijn allereerste doelpunt maakte in ruim 25,000 minuten betaald voetbal. En zondagochtend was er bij RODA 2 voor het eerst dit seizoen bij de basiself een plekje ingeruimd voor Rik van Summeren. En niet onverdienstelijk. “Mede door zijn techniek, en vermogen om flink te bikkelen in de duels, kon er een goed resultaat worden geboekt”, aldus van Summeren zelf.
Met deze basis-debutant ging RODA op jacht naar drie belangrijke punten in de strijd om plek twee, die recht geeft op de voorronde van de Champions League. Door de enorme achterstand op de koploper lijkt dit het hoogst haalbare. Op de Boshof kwam AWC 4 op bezoek, een sterk en ervaren elftal en tevens een directe concurrent.
RODA had lering getrokken uit het eerste duel (3-0 verlies) en wist hoe de Wijchense ploeg te bestrijden was. Het is geen geheim dat er bij de gasten wat meer kwaliteit in de ploeg zat en dat RODA voetballend waarschijnlijk het onderspit zou delven. Daarom werd er voor gekozen om wat in te zakken, en toe te slaan waar mogelijk. Dat bracht uiteraard wel wat risico’s met zich mee. Zo kreeg AWC binnen vijf minuten al twee aardige kansen, waarbij van binnen de zestien het doel onder vuur genomen kon worden. In beide gevallen liep het voor RODA goed af.
Na de eerste storm te hebben overleefd liet RODA zich na 10 minuten voor het eerst gelden en had het de score al direct kunnen, of beter: moeten, openen. Jelle van de Geijn stuurde Marijn Gradussen over de linkervleugel weg. Die hield prima overzicht en stelde Bram Grisèl in staat om te scoren. Helaas kreeg laatstgenoemde het niet voor elkaar om een vrije schietkans vanaf een meter of 10 tussen de palen te mikken. En daar zou het niet bij blijven voor de man die absoluut zijn dag niet had.
Halverwege de eerste helft werd de score geopend. AWC werkte een afstandsschot over het clubgebouw van de Boshof, en in de tegenstoot was het raak. Marijn Gradussen kwam op de rechterflank knap voorbij zijn belager en plaatste de bal laag voor het doel. Via de Wijchense defensie kwam de bal bij van de Geijn voor de voeten die overtuigend binnenschoot; 1-0.
Het spelbeeld bleef de rest van de eerste helft nagenoeg gelijk. RODA liet AWC voetballen, tot op een meter of 25 van de goal, waardoor het niet verder kwam dan veelal ongevaarlijke pogingen van afstand. RODA loerde vooral op de counter en dat wierp zijn vruchten af. Behalve dat het weinig weggaf was het op de tegenaanval vaak gevaarlijk. Al leidde dat ruime tijd niet tot extra doelpunten.
Vijf minuten voor rust hield de hele Boshof zijn adem in, toen Ivo Piels uit het niets voor de eerste keer flink op de proef werd gesteld. Maar niet door AWC. Hij moest gesterkt naar de kruising om een terugspeelbal van zijn verdediger Bas Gradussen uit de kruising te vissen. Scheidsrechter Koolhout kon niet anders dan een indirecte vrije trap toekennen aan de gasten, op de 5 meter lijn. De brede rug van Bert Hoppenreijs bracht redding op de doellijn, RODA kwam met de schrik vrij.
Komt een foutieve terugspeelbal normaal gesproken slechts sporadisch voor, afgelopen zondag gebeurde het twee keer in één wedstrijd. Nog geen twee minuten nadat Gradussen zijn eigen doelman besloot te beproeven raapte ook de Wijchense doelman een pass van zijn eigen verdediger op, en kreeg RODA een vrije trap. Ook de thuisploeg wist hier niet van te profiteren, al probeerde van de Geijn het heel eigenwijs wel, vanuit een onmogelijke hoek. Met een 1-0 tussenstand werd de kleedkamer opgezocht.
Na rust drukte RODA direct door, op zoek naar de 2-0. En al heel snel ontstond er een gigantische mogelijkheid. Van de Geijn trok de bal voor richting Grisèl, ondanks dat die de eerste helft al duidelijk had laten merken dat hij niet de meest geschikte persoon was voor het doel. Ditmaal ging hij volledig onder de bal door, die via één van de vele hobbels in het veld werd gelanceerd. Bij de tweede paal stond de zojuist ingevallen Job Jacobs al te wachten op de bal, maar hij schoot voor een leeg doel op de dwarslat.
Na een minuut of vijf wist RODA haar voorsprong alsnog te verdubbelen. Marijn Gradussen, die eerder ook al de aangever was (en tevens Grisèl in staat stelde om een mega kans te verprutsen), was nu zelf de gevierde man. Vanuit de tweede lijn verraste hij vriend en vijand door het doel onder vuur te nemen. De doelman stond aan de grond genageld en kon slechts toekijken hoe de bal vlak onder de lat binnen viel.
De vraag of dat AWC na de 2-0 een stapje extra ging zetten, of dat RODA teveel achterover ging leunen, zal onbeantwoord blijven. Maar feit is dat de thuisploeg het initiatief helemaal kwijt raakte na het vergroten van de voorsprong. Het halfuur dat volgde was volledig voor AWC, terwijl RODA bevangen leek door paniek. Binnen het uur wist AWC de aansluitingstreffer te realiseren, maar ook dat leek nog geen aanleiding voor RODA om wat scherper te worden.
Het kabbelde maar voort, en de 2-2 leek een kwestie van tijd. Onder volle druk wist RODA zo nu en dan toch nog te ontsnappen, en weer was het zo’n counter die gevaar bracht. Tjeerd Steeg was er dichtbij om de marge opnieuw te vergroten naar twee, maar zijn schot spatte uiteen op de lat.
Het onvermijdelijke bleef niet uit. Met een minuut of 70 op de klok kwam AWC op gelijke hoogte, en leek een enorme domper voor de RODAmannen in de maak. Want ook hierna leek de 2-3 dichterbij dan de 3-2. RODA wist nauwelijks meer onder de Wijchense druk uit te komen en kwam zelf niet meer aan voetballen toe.
Maar, bij een gebrek aan voetbal, is er ook nog iets als werklust. Iets waar het een ploeg als RODA 2 niet aan ontbeert. De laatste tien minuten werd voor iedere bal geknokt, en werd er geen centimeter meer cadeau gegeven. En daar werd de ploeg voor beloond. Opnieuw was het van de Geijn die zich liet zien. Hij besloot de bal klaar te leggen aan de opgekomen Bas Gradussen, die zijn fout uit de eerste helft goedmaakte en de 3-2 tegen de touwen werkte.
Hiermee leek het offensief van de gasten gebroken, en kon er met wat meer rust in de ploeg verder worden gevoetbald. Vlak voor tijd kreeg Jacobs zijn tweede kans op een treffer, maar deze werd in de korte hoek fraai met de voet gekeerd door de doelman. De rebound van van de Geijn was een fractie te hoog ingeschoten en belandde voor de derde keer op het aluminium.
In blessuretijd kreeg Jacobs alsnog zijn zo vurig gewenste doelpunt. Vanuit een één-tweetje tussen Marijn Gradussen en van de Geijn werd laatstgenoemde weggestuurd over de rechterflank, om de bal vervolgens langs de reeds geklopte doelman bij Jacobs neer te leggen. Weer was het doel helemaal leeg, maar nu wist hij wel met de druk om te gaan en besliste hij de wedstrijd; 4-2.
Onder leiding van smaakmaker Jelle van de Geijn wist RODA voor het eerst in jaren te winnen van AWC 4, en daar mag men in Winssen best trots op zijn. Volgende week wacht een op papier zwakkere tegenstander, al blijkt dat in de praktijk vaak niet zo veelzeggend. RODA gaat op bezoek bij DIOSA, een fysiek sterke ploeg die het de Winssenaren altijd lastig weet te maken. Om 11:30 klinkt in Balgoy het eerste fluitsignaal.
