Eén van die 11 was Daan van den Berg, die onlangs nog de voorpagina’s haalde vanwege zijn snelle herstel. Die euforie bleek van korte duur; na 20 minuten spelen moest hij wederom noodgedwongen naar de kant. Na zijn zoveelste uitvalbeurt rijst de vraag of hij een overstap naar de Jonge Goden op zijn leeftijd wellicht heeft onderschat. Voorlopig heeft de hoofdrolspeler tijd genoeg om dit te overdenken, een gebroken middenvoetsbeentje houdt hem de komende maanden aan de kant.

Ook zonder de veteraan(met bijbehorende conditie) moest RODA alles in het werk stellen om GVA van zich af te schudden. De Winssense formatie speelde namelijk een bijzonder slechte wedstrijd en de vroege wissel bracht daarin geen verandering. Een standaardsituatie bleek nodig om de score te openen. Nadat Rocco Hopmans ernstig gehinderd werd bij een doelpoging en daarbij een vrije trap kreeg nam Twan Koppers plaats achter de bal. Die besloot de bal laag voor het doel te brengen, waar een GVA’er het laatste tikje mocht geven; 1-0. Gedurende het verdere verloop van de eerste helft werd er vooral over en weer gemopperd en geklaagd, maar nog weinig gevoetbald.

Een behoorlijk gewijzigd RODA moest de tweede helft de wedstrijd gaan beslissen. Aanvankelijk leek dat ook het geval; er werd nog steeds ontzettend slecht gevoetbald, maar Niek Gerrits wist de score toch te verdubbelen naar 2-0. Zoals gezegd: leek. Want een misverstand achterin leidde tot de 2-1 en nog geen vijf minuten later zelfs tot de gelijkmaker. De Winssenaren waren het helemaal kwijt en leken af te stevenen op puntverlies, maar wederom kroonde Gerrits zich tot de verlosser van Roda Vijf. Samen met Koen Marcusse leek hij op de lijn een enorme kans te verprutsen maar uiteindelijk wist hij het beslissende tikje te geven en zijn ploeg weer op voorsprong te zetten. In de slotfase completeerde hij zijn hattrick en besliste de wedstrijd met 4-2. Zelfs de gruwelijk panna die hij daarna nog voor zijn kiezen kreeg kon hem niet deren, de punten bleven in Winssen.